جمله امري در مورد تقاضا، دستور، توصيه و راهنمايي بكار برده مي‌شود.
حالت امري در فرم‌هاي زير استفاده مي‌شود:
در جملات امري در دوم شخص مفرد، بدون ضمير شخصي du ساخته مي‌شود و پسوند st هم حذف مي‌شود
برخي افعال نياز به ضمير انعكاسي „sich“ دارند.
sich beeilen
sich freuen
sich interessieren
sich fühlen
sich treffen
ضماير انعكاسي به اين معناست كه عملكرد فاعل به خود آن برميگردد.
sich waschen – Der Junge wäscht sich.
sich kämmen – Die Mädchen kämmen sich.
sich verletzen – Ich habe mich verletzt.
فعل انعكاسي بايد صرف شود.
صفت خبري (كه به طور مستقل در يك جمله قرار دارد) هميشه به همان شكل و بدون پايانه مي‌باشد.
Der Mann ist schön.
Die Frau ist schön.
Das Kind ist schön.
Die Leute sind schön.
Ich bin süß.
Ich bin fett.
Ich werde sauer.
صفت‌ها و قيدها تشديد كننده جمله هستند
كتاب و فايلهاي صوتي Improve Your German به شما كمك ميكنند تا از سطح مبتدي وارد سطح متوسط شويد.
حروف اضافه را مي‌توان با توجه به مفهوم يا حالت جمله تقسيم بندي كرد.
در زبان فارسي يا انگليسي قيدها و عبارت‌هاي زمان و مكان معمولا در مكان خاصي از جمله قرار مي‌گيرند. در زبان آلماني مكان عبارت‌ها و قسمت‌هاي مختلف جمله ممكن است به طور ناآشنايي تغيير كند و اين تغيير مكان ممكن است در ابتدا كمي گيج كننده به نظر برسد اما داراي نظم خاصي است.
در اين بخش به حالت جمع اسامي در زبان زبان آلماني مي‌پردازيم.
اولين نكته‌اي كه بايد بدانيد اين است كه حرف تعريف حالت معرفه همه اسامي جمع die است.
براي جمع كردن اسامي در زبان آلماني معمولا يك يا دو حرف به انتهاي آنها اضافه مي‌شود. بسياري از اسامي مذكر و خنثي با اضافه كردن حرف –e به انتهاي آنها به حالت جمع تبديل مي‌شوند. به مثال‌هاي زير توجه كنيد: