آلمان (به آلماني: Deutschland) با نام رسمي جمهوري فدرال آلمان (به آلماني: BRD:Bundesrepublik Deutschland)، كشوري در قاره اروپا با پايتخت برلين است. آلمان از شمال با درياي شمال، دانمارك و درياي بالتيك، از شرق با لهستان و جمهوري چك، از جنوب با اتريش و سوئيس و از غرب با فرانسه، لوكزامبورگ، بلژيك و هلند مرز دارد.[۱] مساحت آن ۳۵۷۱۲۱٫۴۱ كيلومتر مربع است و با ۸۲ ميليون نفر، پرجمعيت‌ترين كشور اروپا است.[۲][۳]
اولين حضور جامعهٔ انساني در سرزمين آلمان به ۵۰۰ هزار سال پيش و انسان‌هاي نئاندرتال بازمي‌گردد. رمي‌ها اولين گروه از انسان‌هاي متمدن بودند، كه در آلمان ساكن شدند. تا سال ۸۰۰ ميلادي آلمان حكومت مقتدري نداشت و مورد تاخت و تاز همسايه‌ها بود. در اين سال شارلماني توانست كشورهاي رم را متحد كند، اما اين اتحاد كوتاه مدت بود. از سرزمين‌هاي متعلق به وي، سه پادشاهي شكل گرفت، كه يكي از آنها به آلمان امروزي ختم مي‌شود. اولين پادشاه آلماني‌زبان در اين سرزمين، لودويگ شاه آلماني بود. ديگر كشورها از آن پس، مردم اين سرزمين را با زبان آلماني مي‌شناختند. پس از اين دوره، حكومت به امپراطوري مقدس روم رسيد، اين دوره كه شامل قرون وسطي مي‌شود با قدرت گرفتن كليساي كاتوليك همراه بود. ظهور كليساي پروتستان و مارتين لوتر را مي‌توان از رويدادهاي مهم آن زمان برشمرد. پس از آن در اوايل قرن ۱۹ام امپراطوري پروس از اتحاد مناطق آلماني در كنگره وين شكل گرفت. با پايان جنگ جهاني اول، قيصر مجبور به استعفا شد، اين دوره تا برآمدن فاشيسم را دوران جمهوري وايمار مي‌نامند. با بدتر شدن وضعيت اقتصادي در آلمان پس از جنگ جهاني اول و گسترش نژادپرستي، حزب نازي در اين كشور به قدرت رسيد. اين حزب تا پايان جنگ‌جهاني دوم و شكست آلمان در اين كشور حاكم بود. پس از جنگ‌جهاني دوم، كشور آلمان، به دو قسمت شرقي و غربي تقسيم شد، تا در سال ۱۹۹۰ آلمان غربي و شرقي متحد گشته و جمهوري فدرال آلمان را تشكيل دهند.[۴][۵]
آلمان داراي نظام سياسي جمهوري فدرال دموكراتيك پارلماني بوده و داراي ۱۶ ايالت است. اين ايالت‌ها مي‌توانند در برخي مسايل مستقل عمل كنند. آلمان هم اكنون يكي از صنعتي‌ترين كشورهاي جهان است و به عنوان ثروتمندترين عضو اتحاديه اروپا، موتور اقتصاديِ حوزهٔ پوليِ يورو محسوب مي‌شود. شهرهاي بزرگ آلمان برلين، هامبورگ، مونيخ و فرانكفورت مي‌باشند.[۲]
آلمان در دو جنگ جهاني اول و دوم نقش گسترده‌اي داشت و در پي اين دو جنگ خسارت‌هاي زيادي را متحمل شد. پس از پايان جنگ با وام‌هايي كه از كشورهاي متفق گرفت، توانست كشور را بازسازي كند. جمهوري فدرال آلمان هم‌اكنون يكي از اعضاي سازمان ملل متحد، ناتو، كشورهاي گروه هشت و گروه پنج بوده و از بنيانگذاران اتحاديه اروپا است.[۶]
محتويات
۱ نام
۲ جغرافياي طبيعي
۲.۱ مختصات و موقعيت جغرافيايي
۳ جغرافياي انساني
۳.۱ اتباع خارجي و خارجي‌تبارها
۳.۲ اشتغال
۳.۳ هرم جمعيتي
۴ زبان
۵ تاريخ
۶ نظام سياسي
۶.۱ صدر اعظم و وزيران
۶.۲ رئيس جمهور
۶.۳ قوهٔ قضاييه
۶.۴ ايالت‌ها
۶.۵ احزاب سياسي
۶.۶ احزاب
۶.۷ سياست خارجي
۶.۸ آلمان و ايران
۷ اقتصاد
۷.۱ زيرساخت
۷.۲ علم و تكنولوژي
۷.۳ ورزش
۸ جستارهاي وابسته
۹ پانويس
۱۰ منابع
۱۱ پيوند به بيرون
نام
واژه آلماني (دويچ) (به آلماني: Deutsch) داراي معناي اوليه متعلق به مردم بوده‌است.[۷]در سدهٔ پانزدهم ميلادي، نام رسمي حكومت اين سرزمين، تويتونيكوم رگنوم (به لاتين: Teutonicum Regnum) يعني حكومت كشورهاي آلماني به وجود آمد. واژهٔ Deutschland از همين نام گرفته شد.[۸] در زبان فارسي نام آلمان بر مي‌گردد به قبيلهٔ آلامان‌ها كه در گذشته‌هاي دور در اين كشور مي‌زيسته‌اند. در زبان‌هاي فرانسوي و اسپانيايي نيز نام اين كشور به آلامان‌ها بر مي‌گردد.
جغرافياي طبيعي
نوشتار اصلي: محيط زيست آلمان
اين كشور داراي ۱۶ ايالت است. بزرگترين ايالت بايرن يا باواريا در جنوب و كوچك‌ترين برمن در شمال غربي است.[۹][۱۰]
آلمان تركيبي از دشت و جنگل و كوه و ساحل و تعدادي جزيره و مجموعه‌اي از باتلاق‌ها و درياچه‌ها است. در شمال اين كشور سرزمين‌هاي پست قرار دارند كه سواحل آن سدبندي شده‌است. دشت‌هاي پست شمالي به دشت‌هاي مركز آلمان وصل مي‌شوند. بزرگترين دشت‌هاي آلمان دشت‌هاي راين بالا، وستفالن و دشت‌هاي منطقه لايپزيگ هستند. در شمال آلمان تعداد زيادي بركه و درياچه يافت مي‌شود.[۱۱]
در قلب آلمان رشته‌كوه‌هاي مركزي قرار دارند، اين رشته‌كوه‌ها شمال و جنوب آلمان را از هم جدا مي‌كنند. كوه‌هاي هارتس، ارتس، فيشتل، هونسروك و جنگل‌هاي باواريا از شمال به جنوب كشيده‌شده‌اند. بلندترين كوه آلمان تسوگ اشپيتسه، در قسمت آلماني رشته‌كوه آلپ در جنوب اين كشور با ارتفاع ۲۹۶۲ متر است.[۱۲]
مختصات و موقعيت جغرافيايي
جمهوري فدرال آلمان در مركز قارهٔ اروپا قرار دارد. وسعت آن ۳۵۷۱۲۱٫۴۱ كيلومتر مربع است. مرزهاي زميني اين كشور در حدود ۳۷۵۷ كيلومتر است. همسايگان آلمان در شمال دانمارك، در غرب بلژيك و هلند، در جنوب لوگزامبورگ، سوئيس، اتريش و فرانسه و در شرق لهستان و جمهوري چك هستند. درياي شمال و درياي بالتيك راه‌هاي آلمان به آب‌هاي آزاد هستند. سواحل آبي اين كشور با اين دو دريا حدود ۲۳۸۹ كيلومتر است. طولاني‌ترين رودهاي آلمان راين با ۸۵۶ كيلومتر، الب ۷۰۰ كيلومتر و دانوب ۶۴۷ كيلومتر هستند. آب‌وهواي آلمان معتدل اقيانوس اطلس و قاره‌اي است. بادهاي غالب بر آلمان از سمت غرب مي‌وزند.
از نظر وضعيت جغرافيايي آلمان از درياي شمال و بالتيك تا رشته‌كوه‌هاي آلپ در جنوب به پنج ناحيه بزرگ تقسيم مي‌شوند، سرزمين‌هاي پست در شمال، رشته‌كوه‌هاي ميانه، دامنه‌هاي كم‌ارتفاع كوه‌هاي ميانه در جنوب غربي، دامنه‌هاي كوه‌هاي آلپ، كوه‌هاي آلپ در باواريا. آلمان به طور سنتي پس از جنگ به دو بخش آلمان شرقي و آلمان غربي تقسيم مي‌شود. البته پس از برچيده شدن ديوار برلين به قسمت شرقي به طور رسمي ايالت‌هاي تازه و به قسمت‌هاي غربي ايالت‌هاي قديمي مي‌گويند.[۶]
جغرافياي انساني
نوشتار اصلي: جغرافياي انساني آلمان
به نقل از ادارهٔ فدرال آمار آلمان، بر اساس سرشماري سراسري كه در سال ۲۰۱۱ انجام شده‌است، جمعيت اين كشور حدود ۸۰٫۲ ميليون نفر است. از اين تعداد، حدود ۷۴ ميليون (۹۲٫۳٪) داراي مليت آلماني هستند و حدود ۶٫۲ ميليون (۷٫۷٪) باقي‌مانده را اتباع خارجي تشكيل مي‌دهند. نوردراين وستفالن با حدود ۱۷ ميليون پر جمعيت‌ترين ايالت آلمان است، پس از آن ايالت‌هاي بايرن و بادن-وورتمبرگ به ترتيب با ۱۲ و ۱۰ ميليون جمعيت قرار دارند. ايالت‌هاي برمن و زارلند كم‌جمعيت‌ترين ايالت‌هاي آلمان هستند.[۱۳]
تقسيم جمعيت آلمان براساس ايالت
اتباع خارجي و خارجي‌تبارها
بالاترين ميزان حضور اتباع خارجي در ايالت‌هاي هامبورگ، هسن، برلين و بادن-وورتمبرگ است. اتباع خارجي در ايالت‌هاي جديد كمتر از ۲ درصد جمعيت را تشكيل مي‌دهند. حدود ۱۹٪ جمعيت آلمان، از خانواده‌هاي مهاجر هستند يا خود مهاجر بوده‌اند. هامبورگ بالاترين ميزان مهاجران را به خود اختصاص داده‌است. جمعيت مهاجران اين ايالت به نسبت كل جمعيت حدود ۳۰٪ است. جامعهٔ مهاجر آلمان از ۱۷٫۹٪ از تركتباران، ۱۳٫۱٪ لهستاني‌ها، ۸٫۷٪ روس‌ها، ۸٫۲ قزاق‌ها و ۵٫۳٪ ايتاليايي‌تباران تشكيل شده‌است.[۱۳]
اشتغال
حدود ۴۰ ميليون نفر از جمعيت مشغول به كار هستند، از اين تعداد ۵۳٫۲ درصد مرد و ۴۶٫۸ درصد را زنان تشكيل مي‌دهند. حدود ۲٫۱ ميليون نفر نيز در آلمان قاقد كار بودند كه، نرخ بيكاري بين اين افراد (۱۵-۷۴ ساله) ۵٫۱٪ بوده‌است.[۱۳]
هرم جمعيتي
۴۱ ميليون از جمعيت آلمان را زنان و ۳۹ ميليون باقي‌مانده را مردان تشكيل مي‌دهند. حدود ۱۸ ميليون ازدواج در آلمان ثبت شده‌است. از اين تعداد حدود ۳۴۰۰۰ مربوط به زوج‌هاي هم‌جنس مي‌باشد. جمعيت زير ۱۸ ساله‌هاي آلمان حدود ۱۵٫۷٪ كل جمعيت را تشكيل مي‌دهد. ۱۴٫۱٪ جامعهٔ آلمان ۱۸-۲۹ سال سن دارند. ۲۸٫۲٪ جمعيت ۳۰-۴۹ ساله هستند. ۵۰-۶۴ ساله‌هاي اين كشور ۲۰٫۸٪ جامعه را تشكيل مي‌دهند و ۲۱٫۲٪ درصد جمعيت نيز بالاي ۶۵ سال سن دارند.[۱۴]
هرم جمعيتي آلمان در سال ۲۰۱۱[۱۴] مردان سن زنان
۲٬۷۷۵٬۱۴۰ +۷۵ ۴٬۷۰۰٬۹۹۰
۴٬۲۴۹٬۴۶۰ ۶۵-۷۴ ۴٬۷۹۱٬۸۶۰
۸٬۰۸۴٬۷۹۰ ۵۰-۶۴ ۸٬۲۴۸٬۲۹۰
۶٬۷۵۲٬۹۰۰ ۴۰-۴۹ ۶٬۵۹۲٬۳۹۰
۴٬۷۶۵٬۲۸۰ ۳۰-۳۹ ۴٬۷۲۸٬۳۱۰
۲٬۴۲۷٬۴۰۰ ۲۵-۲۹ ۲٬۳۸۷٬۷۵۰
۳٬۳۶۳٬۸۶۰ ۱۸-۲۴ ۳٬۲۱۲٬۶۹۰
۱٬۲۰۹٬۷۴۰ ۱۵-۱۷ ۱٬۱۴۸٬۲۷۰
۳٬۴۷۴٬۶۳۰ ۶-۱۴ ۳٬۳۰۲٬۵۰۰
۱٬۰۳۶٬۱۵۰ ۳-۵ ۹۸۴٬۳۵۰
۱٬۰۱۴٬۲۱۰ ۰-۳ ۹۶۸٬۷۴۰
زبان
نوشتار اصلي: زبان‌هاي رايج در آلمان
زبان رسمي كشور آلمان، زبان آلماني است.[۱۵] حدود ۹۵٪ مردم اين كشور هم به اين زبان يا گويش‌هايي از اين زبان سخن مي‌گويند. در عين حال زبان‌هاي اقليت، دانماركي ۰٫۰۶٪، فريسي ۰٫۰۱٪، رومي ۰٫۰۸٪ و سوربي توسط ۰٫۰۹٪ جمعيت نيز در آلمان استفاده مي‌شوند.[۱۶][۱۷] بزرگترين گروه زباني كه توسط مهاجران صحبت مي‌شود، زبان تركي است با ۱٫۸٪ جمعيت و زبان كردي با ۰٫۳٪ جمعيت.[۱۷]
تاريخ
نوشتار اصلي: تاريخ آلمان
تاريخ آلمان را مي‌توان به چندين بخش عمده براساس رويدادهاي واقع شده، تقسيم كرد.
ژرمن‌ها در دوران باستان آميزه ناهمگوني از قبايل بودند كه اروپا را در محدوده ميان رودخانه‌هاي راين و ويستولا و ميان رود دانوب و درياي شمال و درياي بالتيك اشغال مي‌كردند. روميان براي شناسايي اين اقوام صفت گرمانوس را به كار مي‌بردند.[۱۸] با تصرف سرزمين گل (۵۱ قبل از ميلاد) در غرب اروپا توسط ژوليوس سزار امپراتور وقت روم، جنگ‌هاي ميان ژرمن‌ها و روميان در كرانه‌هاي رود راين براي اولين بار به وقوع پيوست. اين جنگ‌ها در آغاز با پيروزي نيروهاي رومي همراه بود ولي نيروهاي رومي هرگز درصدد اشغال دايمي مناطق آنسوي رود راين برنيامدند و اين رودخانه همواره از سوي روميان به عنوان مرز ايده آل امپراتوري روم و ژرمن‌ها شناخته مي‌شد.[۱۹]
گسترهٔ امپراتوري روم مقدس در سال ۱۳۶۰. هلند به رنگ روشن‌تر نشان داده شده زيرا در آن سال تنها اسماً بخشي از اين امپراتوري بود.[۲۰]
فرانك‌ها ديگر ژرمن‌هايي بودند كه از گرمانيا به سوي غرب روانه شدند. فرانك‌ها با شكاندن روميان، در سرزمين گل، حكومت اشان را پايه نهادند، به مسيحيت گرويدند و اين سرزمين را پايگاه تاخت و تازهاي پسين شان به سرزمين‌هاي خاوري و دل امپراتوري روم كردند. در شمال نيز فرانك‌ها، ديگر قبايل ژرمن را فرمانبردار خود كردند و رفته رفته امپراتوري برزگي را به هم آوردند كه مهار همه ي اروپاي باختري مگر شبه جزيره ايبري را در دست داشت. اوج اقتدار امپراتوري فرانك در روزگار شارلماني بود. او توانست شمال ايتاليا، از جمله رم را به قلمرو اش بيفزايد. پس از ورود اش به رم، پاپ او را امپراتور روم لقب داد. پس از شارلمان بنا بر سنت ژرمنان، قلمرو اش ميان پسران اش بخش شد. سرانجام با تجزيه شدن امپراتوري شارلماني، در نواحي شرقي قلمرو آن، امپراتوري قرون وسطايي آلمان شكل گرفت.[۲۱]
پس از آن دروان پادشاهي مقدس روم بود كه در زمان پادشاهي اوتوي اول معروف به اوتوي كبير، كه از سال ۹۳۶ ميلادي آغاز شد؛ با تاسيس امپراتوري جديدي، بر وحدت آلمان‌ها افزوده گشت؛ و آلمان به صورت يكي از مطرح‌ترين قدرت‌هاي اروپايي درآمد.[۲۱]اختلافات امپراتوري آلمان با مقام پاپ كه از زمان هنري سوم و هنري چهارم بروز كرده بود، منجر به قطع روابط با پاپ در زمان پادشاهي شارل چهارم شد. همزمان اصلاحات مذهبي مارتين لوتر، مذهب پروتستان را به وجود آورد و اتحاديه پروتستان‌ها به سال ۱۶۰۸ تشكيل شد.[۲۱]جنگ‌هاي ۳۰ ساله كه سراسر اروپا را فراگرفت(۱۶۱۸ تا ۱۶۴۸) موجب شد در داخل سرزمين آلمان دو دولت نيرومند اتريش و پروس به وجود آمد.[۲۱]
نظام سياسي
سازماندهي دولتي بر پايهٔ قانون اساسي است. در رأس دولت رئيس جمهور قرار دارد كه نقش وي نمادين است. رئيس حكومت صدراعظم است. وي تعيين‌كنندهٔ سياست حكومتي است.[۲۲]
اعلاميه جهاني حقوق بشر ركن جدايي‌ناپذير قانون اساسي آلمان است. ماده ۲۰ قانون اساسي نظام سياسي، آلمان را با مشخصه‌هاي دموكراتيك بودن، اجتماعي بودن، مبتني بر قانون بودن و فدرال بودن معرفي مي‌كند.[۲۲] قانون اساسي آلمان با باور به سكولاريسم، هرگونه دخالت نهادهاي مذهبي در حكومت را منع مي‌كند.[۲۳]
صدر اعظم و وزيران
بوندستاگ صدراعظم را برمي‌گزيند. وي را پيش از انتخابات مجلس فقط مي‌توان با "رأي عدم اعتماد سازنده" برانداخت. منظور از سازنده اين است كه مجلس بايد جانشيني براي او داشته باشد و تا زماني كه مشخص نباشد چه كسي به جاي او مي‌نشيند، نمي‌توان او را بركنار كرد. حكومت يا به اصطلاحي ديگر كابينه تشكيل شده‌است از صدر اعظم و وزيران. صدراعظم لزوماً عضو مجلس است، وزيران معمولاً از دل مجلس درمي‌آيند، اما حتماً لازم نيست چنين باشد. صدراعظم در عمل قدرتمندترين مقام سياسي است اما مقام تشريفاتي آن پس از رئيس جمهور و رئيس بوندستاگ قرار دارد.
رئيس جمهور
رئيس جمهور توسط همايش اتحاديه (Bundesversammlung)، كه آن را به فارسي اجلاس فدرال نيز گفته‌اند، انتخاب مي‌شود. همايش اتحاديه تشكيل شده‌است از كل نمايندگان بوندستاگ بعلاوهٔ به تعداد همينان، نمايندگان برگزيدگان مجلس‌هاي ايالتي. اين برگزيدگان لزوماً عضو مجلس ايالتي يا سياست‌مدار رسمي نيستند، ممكن است مثلاً از چهره‌هاي فرهنگي و هنري باشند.
قوهٔ قضاييه
دادرسي به قصد رعايت حق نيرويي مي‌طلبد كه در قوهٔ قضاييه جمع است. بيان حق بر عهدهٔ قاضي است و امر قاضيان را قوهٔ قضاييه سامان مي‌دهد. قضاوت يا تخصصي است يا عمومي در حد قانون اساسي. شاخه‌هاي تخصصي قضاوت در دادگاه كار، دادگاه امور اداري، دادگاه امور اجتماعي و دادگاه امور مالي تجسم مي‌يابند. قضاوت در عمومي‌ترين سطحش از نظر بررسي همخواني تصميمي، رأيي يا قانوني با قانون اساسي اتحاديه، بر عهدهٔ دادگاه فدرال قانون اساسي است كه مركز آن در كارلسروهه‌است. در كارلسروهه قاضيان تك تك قوانين مجلس را بررسي نمي‌كنند. آن قانوني بررسي مي‌شود كه شكايت شود كه با قانون اساسي تضاد دارد. شكايت پس از طي سلسله مراتبي به دادگاه كارلسروهه مي‌رسد. از آنجايي كه دادگاه قانون اساسي فقط از طريق شكايت فعال مي‌شود، به اصطلاح گفته مي‌شود كه از خود ابتكار ندارد، يعني حق ندارد خود رأساًّ تصميم بگيرد امري را براي بررسي از نظر سازگاري با قانون اساسي در دستور كار خود قرار دهد. دادگاه فدرال قانون اساسي داراي دو مجلس سناست. مجلس اول به قانونهاي پايه و مجلس دوم به قانونهاي مربوط به امور دولتي مي‌پردازد. هر سنا هشت عضو دارد. نيمي از قاضيان دادگاه قانون اساسي از سوي يك كميتهٔ ويژهٔ بوندستاگ و نيمي ديگر از سوي بوندس‌رات انتخاب مي‌شوند. مدت قضاوت آنان در اين دادگاه عالي ۱۲ سال است.
ايالت‌ها
نوشتار اصلي: ايالت‌هاي آلمان
Karte Bundesrepublik Deutschland.svg
Coat of arms of Lower Saxony.svg نيدرزاكسن
Bremen Wappen(Mittel).svg برمن
Coat of arms of Hamburg.svg هامبورگ
Coat of arms of Mecklenburg-Western Pomerania (great).svg مكلنبورگ-فورپومرن
Wappen Sachsen-Anhalt.svg زاكسن-آنهالت
Coat of arms of Saxony.svg زاكسن
Brandenburg Wappen.svg براندنبورگ
Coat of arms of Berlin.svg برلين
Coat of arms of Thuringia.svg تورينگن
Coat of arms of Hesse.svg هسن
Coat of arms of North Rhine-Westfalia.svg نوردراين-وستفالن
Coat of arms of Rhineland-Palatinate.svg راينلاند-فالتز
Bayern Wappen.svg بايرن
Coat of arms of Baden-Württemberg (lesser).svg بادن-وورتمبرگ
Wappen des Saarlands.svg زارلاند
Coat of arms of Schleswig-Holstein.svg اشلسويگ-هولشتاين
آلمان داراي شانزده ايالت مي‌باشد. هر ايالت داراي يك دولت و قانون اساسي و تا حد زيادي خود مختار و بر اساس سازمان داخلي خود مديريت مي‌شود. مساحت و جمعيت بخش‌هاي ايالت‌ها متفاوت است، مخصوصا بين شهرها و سرزمين‌هاي بزرگ هر ايالت. براي مناطق اداري پنج دولت محلي وجود دارد، يعني بادن-وورتمبرگ، بارين، هسه، نوردراين-وستفالن و ساكسوني شامل ۲۲ عدد دولت محلي مي‌باشند. از سال ۲۰۰۹ آلمان ۴۰۳ منطقه مي‌باشد، اين مناطق شامل ۳۰۱ منطقه روستايي و ۱۰۲ منطقه شهري مي‌باشد. ايالت‌هاي آلمان به صورت زير مي‌باشد:
ايالت پايتخت مساحت (كيلومتر مربع) جمعيت
نوردراين-وستفالن دوسلدورف ۳۴٬۰۴۳ ۱۷٬۸۴۵٬۱۵۴
باواريا مونيخ ۷۰٬۵۴۹ ۱۲٬۵۳۸٬۶۹۶
بادن-وورتمبرگ اشتوتگارت ۳۵٬۷۵۲ ۱۰٬۷۵۳٬۸۸۰
نيدرزاكسن هانوفر ۴۷٬۶۱۸ ۷٬۹۱۸٬۲۹۳
هسن ويسبادن ۲۱٬۱۱۵ ۶٬۰۶۷٬۰۲۱
زاكسن درسدن ۱۸٬۴۱۶ ۴٬۱۴۹٬۴۷۷
راينلاند-فالتز ماينز ۱۹٬۸۴۷ ۴٬۰۰۳٬۷۴۵
برلين برلين ۸۹۲ ۳٬۴۶۰٬۷۲۵
اشلسويگ-هولشتاين كيل ۱۵٬۷۶۳ ۲٬۸۳۴٬۲۵۹
براندنبورگ پوتسدام ۲۹٬۴۷۷ ۲٬۵۰۳٬۲۷۳
زاكسن-آنهالت ماگدبورگ ۲۰٬۴۴۵ ۲٬۳۳۵٬۰۰۶
تورينگن ارفورت ۱۶٬۱۷۲ ۲٬۲۳۵٬۰۲۵
هامبورگ هامبورگ ۷۵۵ ۱٬۷۸۶٬۴۴۸
مكلنبورگ-فورپومرن شورين ۲۳٬۱۷۴ ۱٬۶۴۲٬۳۲۷
زارلاند زاربروكن ۲٬۵۶۹ ۱٬۰۱۷٬۵۶۷
برمن برمن ۴۰۴ ۶۶۰٬۹۹۹
احزاب سياسي
امر سياسي در آلمان در سطوح كشوري و ايالتي و تا حدي كمتر در سطح امور شهري از طريق حزبها و با جانبداري حزبي پيش برده مي‌شود. ادعاي پيشبرد سياست غيرحزبي يا فراحزبي در آلمان بي‌معنا و حتا فريبكارانه جلوه مي‌كند. علاوه بر احزاب، مردم مي‌توانند خواسته‌هاي سياسي خود را از طريق انواع و اقسام تشكلهاي پايدار يا موقتي پيش برند. مردم آلمان اهل تشكل هستند. به ندرت خواسته‌اي وجود دارد كه براي پيشبرد آن تشكلي پديد نيايد.
احزاب
رايشستاگ، محل پارلمان مركزي آلمان فدرال.
امور و مسائل سياسي در آلمان در سطوح كشوري و ايالتي و تا حدي كمتر در سطح امور شهري از طريق حزبها و با جانبداري حزبي پيش برده مي‌شود. ادعاي پيشبرد سياست غيرحزبي يا فراحزبي در آلمان بي‌معنا و حتي فريبكارانه جلوه مي‌كند.[۲۲]
احزاب نيرومند آلمان عبارت اند از
حزب دموكرات مسيحي (CDU) و حزب سوسيال‌مسيحي (CSU)
حزب سوسيال دموكرات (SPD)
حزب ليبرال (دموكراتهاي آزاد FDP)
حزب اتحاد ۹۰/سبزها (Bündnis ۹۰/Die Grünen) و
حزب چپ (Die Linke).
تعداد كثيري هم حزب‌هاي كوچك وجود دارند كه به ندرت مي‌توانند به مجلس راه يابند، زيرا براي ورود به مجلس در هردو سطح ايالتي و كشوري بايد ۵ درصد آرا را به دست‌آورد.[۲۲]
حزب سوسيال دموكرات
حزب دموكرات مسيحي
سياست خارجي
آلمان در سياست خارجي بازيگر تنها نيست. سياست آن تقويت بلوكي است كه "غرب" خوانده مي‌شود. آلمان در اين بلوك سياست خود را پيش مي‌برد. يك وجه اصلي سياست خارجي آلمان فعاليت آن در صحنهٔ اروپا و جهان در چارچوب اتحاديهٔ اروپاست. آلمان نزديكي ويژه‌اي با فرانسه دارد. همكاري و همراهي با ايالات متحده آمريكا ركن ديگري از سياست خارجي آلمان فدرال است. آلمان با اسراييل روابط دوستانهٔ ويژه‌اي دارد و تقويت مناسبات با كشورهاي عربي را نيز همواره جزو اولويتهاي سياسي خود قرار داده‌است. در سرتاسر جهان مبناي اعلام‌شده سياست خارجي آلمان تحكيم صلح، گسترش روابط مودت‌آميز و كمك به رشد اقتصادي خاصه در جهان سوم است. در سالهاي اخير حقوق بشر به يك مفهوم راهنماي عمدهٔ در سياست خارجي آلمان بدل شده‌است.
آلمان و ايران
در سايت سفارت آلمان در تهران روابط آلمان و ايران چنين توصيف شده‌است: «ايران و آلمان به تاريخي طولاني در روابط سياسي خود مي‌نگرند كه تا به اوايل قرن هفدهم مي‌رسد. در سال ۱۸۸۵ اولين نمايندگان سياسي بين ايران و در آن زمان امپراتوري آلمان اعزام شدند. روابط ديپلماتيك بين ايران و جمهوري فدرال آلمان از سال ۱۹۵۲ وجود دارد. اين روابط در سالهاي گذشته خالي از تشنج نبوده. به عنوان مثال اعلام رأي دادگاه معروف به ميكونوس در آوريل ۱۹۹۷ بحراني طولاني را به دنبال داشت. با سفر موفقيت آميز رياست جمهوري اسلامي ايران، آقاي خاتمي به آلمان در ژوئن ۲۰۰۰ زيربنايي استوار براي روابط دو كشور گذاشته شد. اخيراً در كنار روابط بازرگاني و فرهنگي، مسئله حقوق بشر و به ويژه نگراني جامعه بين‌المللي در ارتباط با برنامه هسته‌اي ايران دركانون روابط قرار گرفته‌است.»
در سايت سفارت جمهوري اسلامي ايران در برلين روابط ايران و آلمان چنين توصيف شده‌است: «جمهوري اسلامي ايران و جمهوري فدرال آلمان از ديرباز داراي روابطي خوب و سنتي بوده‌اند. روابط ايران و آلمان كه از سابقه‌اي پانصد ساله برخوردار است متكي به خواست و تمايل ملتهاي آنهاست كه در دورانهاي مختلف نظر به ملاحظات امنيتي و منافع مشترك آنها بوده‌است. از نظر تاريخي مجموعه‌اي از ملاحظات و عوامل سياسي، اقتصادي ـ بازرگاني و فرهنگي باعث نزديكي دو كشور به هم بوده‌است. تاريخ دوكشور فراز و نشيب‌هاي زيادي داشته و مناسبات دوجانبه را در دورانهاي مختلف تحت تاثير قرار داده‌است.»
اقتصاد
نوشتار اصلي: اقتصاد آلمان
آلمان بخشي از اتحاد پولي منطقه يورو (آبي تيره) است، و كشورهاي آبي تيره تنها بازارهاي مالي منطقه يورو هستند.
آلمان داراي يك بازار اقتصادي اجتماعي با نيروي كار مجرب، موجودي سرمايه بزرگ، سطح پايين فساد، و سطح بالا از نوآوري است. آلمان بزرگ ترين اقتصاد ملي در اروپاست و هم چنين جزو چهار توليد كننده بزرگ در سال ۲۰۰۹ است. بخش خدمات ۷۱٪ از كل توليد ناخالص داخلي، صنعت ۲۸٪ و كشاورزي ۱٪ است. به طور متوسط نرخ بيكاري در ماه مه در آلمان ۶٫۷٪ بوده‌است. عرضه نيروي كار نيز با كمبود روبرو بوده‌است و تعداد زيادي «كارگر مهمان» (گاست آربايتر "Gastarbeiter") بويژه از تركيه و يوگسلاوي سابق به كار گرفته شده‌اند. از ۱۹۹۰ كمبود نيروي كار در غرب كشور با مهاجرت از شرق، جمهوري دموكراتيك آلمان سابق، نيز مواجه شده‌است. با اين حال نرخ متوسط بيكاري در اين كشور با افراد نيمه كار به دنبال كار تمام وقت گرفته شده‌است. نرخ بيكاري غير رسمي در اين كشور در سال ۲۰۱۱ ۵٫۷٪ بوده‌است.
كشور آلمان در اتحاديه اروپا قانون تعيين مي‌كند و آلمان مدافع سياسي و اقتصادي اتحاديه اروپا است. آلمان سياست‌هاي تجاري خود را به طور فزاينده‌اي در موافقت نامه اتحاديه اروپا تاييد مي‌كند. آلمان واحد پولي مشترك اروپا، يورو را از ۱ ژانويه سال ۲۰۰۲ معرفي كرده‌است. سياست‌هاي پولي آلمان را اعضاي بانك مركزي اروپا تعيين مي‌كنند. دو دهه پس از اتحاد دو آلمان، استانداردهاي زندگي و در آمد سرانه به طور قابل ملاحظه بالا رفته‌است. نوسازي و يكپارچه سازي اقتصاد شرق آلمان يك فرايند طولاني مدت است كه تا سال ۲۰۱۹ به طول مي‌انجامد، با انتقال سالانه از غرب به شرق بالغ به حدود ۸۰ ميليارد دلار برنامه ريزي شده‌است. در ژانويه ۲۰۰۹ دولت آلمان تصويب طرح محرك اقتصاد ۵۰ ميليارد يورو براي محافظت بخش‌هاي مختلف از ركود و متعاقب آن افزايش بيكاري است.
فرانكفورت يك مركز مالي مهم و مقر بانك مركزي اروپاست.
يك ماشين مرسدس بنز. آلمان صادر كننده پيشرو كالا در سالهاي ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۸ بود.
از بين ۵۰۰ شركت بزرگ دنيا«از لحاظ سرمايه» ۳۷تاي آنها در آلمان مي‌باشد. ده شركت برتر به ترتيب: دايملر، فولكس واگن، آليانتس«سودده ترين»، زيمنس، دويچه بانك«دوم در سودده»، ا.آن، دويچه پست، دويچه تلكوم، مترو و ب آ اس اف است. در اين ميان بيشترين تعداد كارمند براي دويچه پست و بوش است. از برندهاي معروف آلمان مي‌توان به مرسدس بنز، ب ام و، آديداس، پورشه، فولكس واگن و نيوآ اشاره كرد. آلمان براي شركت‌هاي كوچك و متوسط تخصصي خود را به رسميت شناخته شده‌است. حدود ۱۰۰۰ عدد از اين نوع شركت‌ها، رهبران بازار جهاني در بخش خود هستند و داراي برچسب قهرمان پنهان (واضح نيست براي عموم) هستند.
اين فهرست شامل بزرگترين گردش مالي در سال ۲۰۰۹ است:
رتبه[۲۴] نام مركز اداري درآمد
(ميليون يورو) سود
(ميليون يورو) كارمندان
(جهان)
۱ فولكس واگن وولفسبورگ ۱۰۸٬۸۹۷ ۴٬۱۲۰ ۳۲۹٬۳۰۵
۲ دايملر اشتوتگارت ۹۹٬۳۹۹ ۳٬۹۸۵ ۲۷۲٬۳۸۲
۳ زيمنس مونيخ/برلين ۷۲٬۴۸۸ ۳٬۸۰۶ ۳۹۸٬۲۰۰
۴ ا.آن دوسلدورف ۶۸٬۷۳۱ ۷٬۲۰۴ ۸۷٬۸۱۵
۵ مترو دوسلدورف ۶۴٬۳۳۷ ۸۲۵ ۲۴۲٬۳۷۸
۶ دويچه پست بن ۶۳٬۵۱۲ ۱٬۳۸۹ ۴۷۵٬۱۰۰
۷ دويچه تلكوم بن ۶۲٬۵۱۶ ۵۶۹ ۲۴۱٬۴۲۶
۸ ب آ اس اف لودويگسهافن ۵۷٬۹۵۱ ۴٬۰۶۵ ۹۵٬۱۷۵
۹ بي ام و مونيخ ۵۶٬۰۱۸ ۳٬۱۲۶ ۱۰۷٬۵۳۹
۱۰ تيسن‌كروپ هسن/دويسبورگ ۵۱٬۷۲۳ ۲٬۱۰۲ ۱۹۱٬۳۵۰
زيرساخت
آلمان به دليل وجود در مركزاروپا، قطب حمل و نقل اروپا به حساب مي‌آيد. آلمان داراي حمل و نقل متراكم و شبكه‌اي مدرن است و در شبكه بزرگراهي و اتوباني از نظر مقدار و طول رتبه سوم در جهان را داراست. اين كشور داراي خط راه‌آهن پرسرعت است. قطارهاي سريع‌السير در آلمان خدمات عمده‌اي را به شهروندان شهرستان‌ها مي‌دهند و بعضي از با سرعتي حدود ۳۰۰ كيلومتر در ساعت حركت مي‌كنند. بزرگترين فرودگاه آلمان فرودگاه فرانكفورت است كه سومين فرودگاه بزرگ اروپا و مركز اصلي فعاليت لوفت‌هانزا مي‌باشد؛ در حالي كه فرودگاه برلين تگل و فرودگاه دوسلدورف مراكز فعاليت اير برلين هستند. عمده فرودگاه‌هاي ديگر عبارتند از فرودگاه هامبورگ، فرودگاه كلن/بن، و فرودگاه اشتوتگارت.
توربين بادي
آلمان چهارمين كشور جهان از نظر توليد ناخالص داخلي است و بزرگترين صادر كننده كالا (از نظر درآمد) و دومين كشور واردكننده كالا در جهان است. بر اساس آمارهاي سازمان جهاني تجارت ميزان صادرات آلمان در سال ۲۰۰۶ميلادي ۱۳۳/۱ تريليون دلار بود.
آلمان بجز ذغال سنگ معادن نسبتاً كوچك سنگ آهن، بوكسيت، سنگ مس، نيكل، قلع، نقره، پتاس و نمك ذخاير طبيعي نسبتاً كمي دارد و شديداً به واردات مواد اوليه متكي است. در آلمان صنايع زيادي فعالند، صنايعي چون الكتريكي، مكانيكي، مواد شيميايي، منسوجات، غذايي و وسايل نقليه. از آغاز دهه ۱۹۸۰ رشد كلاني در صنايع تكنولوژي پيشرفته روي داده‌است. كارخانه‌هاي اتوموبيل‌سازي بنز، بي. ام. و و فولكس واگن محصولات خود را در تمام دنيا عرضه مي‌كنند. مهمترين صادرات اين كشور وسايل نقليه موتوري و وسايل الكتريكي است.
تعداد افراد شاغل در صنايع خدماتي نزديك به دو برابر كاركنان صنعت توليدي است. بانكداري و امور مالي از منابع مهم درآمد ارز خارجي است و شهر فرانكفورت يكي از مراكز اصلي امور مالي و تجاري در جهان و مقر بانك مركزي اروپاست.
اتحاد دو آلمان در اكتبر ۱۹۹۰ چالش بزرگي را در پيش روي اقتصاد اين كشور قرار داد. در گذشته جمهوري دموكراتيك آلمان داراي موفقترين اقتصاد در بين كشورهاي عضو شوراي تعاون اقتصادي كمكان بود، ولي بر حسب ميزان و كيفيت توليد محصولات، و سطح زندگي مردم كمتر از آلمان غربي سابق توسعه يافته بود. كيفيت زندگي در نيمه غربي آلمان همچنان بالاتر از نيمه شرقي آن است. در سال ۲۰۰۸ آلمان ششمين كشور مصرف كننده انرژي بود، كه حدود ۶۰ درصد از انرژي اوليه آن از خارج وارد مي‌شد. سياست دولت آلمان ترويج حفاظت از انرژي و استفاده از انرژي‌هاي تجديد پذير است. دولت آلمان قصد دارد تا كشور از منابع تجديد شونده تا سال ۲۰۵۰ استفاده كنند. در سال ۲۰۱۰ درصد استفاده انرژي‌ها در كشور آلمان به صورت زير بوده‌است: زغال سنگ (۲۲٫۹٪)، گاز طبيعي (۲۱٫۸٪)، انرژي هسته‌اي (۱۰٫۸). ، برق آبي و باد(۱٫۵٪)، و ديگر منابع تجديد پذير(۷٫۹٪). در سال ۲۰۰۰، دولت و صنعت برق هسته‌اي، توافق كردند براي فازي از نيروگاه‌هاي هسته‌اي سال ۲۰۲۱. آلمان متعهد است به پروتكل كيوتو و چند معاهدات ديگر ترويج تنوع زيستي، استانداردهاي گسيل كم، بازيافت و استفاده از انرژي تجديد پذير و پشتيباني از توسعه پايدار در سطح جهاني است. دولت آلمان كاهش گسترده فعاليت‌هاي انتشار و توليد گازهاي گلخانه‌اي را آغاز كرده‌است. با اين وجود اين كشور بالاترين ميزان انتشار گازهاي گلخانه‌اي در اتحاديه اروپا تا سال ۲۰۱۰ را دارا بوده است. مطابق گزارش ACEEE، آلمان در سال ۲۰۱۴ از نظر بهره‌وري انرژي در جايگاه نخست جهان قرار داشته است.[۲۵]
علم و تكنولوژي
دستاوردهاي آلمان در زمينه علم بسيار مهم و چشمگير بوده است به طوري كه اساس اقتصاد كشور را بنا كرده است. جايزه نوبل به ۱۰۴ آلماني رسيده است كه بيشتر آنها در قرن بيستم بوده است. دانشمندان آلماني بيشتر از هر كشوري موفق به دريافت اين جايزه شده‌اند كه بيشتر در زمينهٔ پزشكي، فيزيك و شيمي هست. كارهاي آلبرت انيشتين وماكس پلانك پايه‌گذار فيزيك نوين هستند كه بعدها توسط دو آلماني ديگر به نام‌هاي ورنر هايزنبرگ و ماكس بورن پيشرفت كرد. ويلهلم رونتگن داشمند برجسنه ديگر موفق به كشف اشعه ايكس شد و اولين كسي بود كه جايزه نوبل فيزيك را در سال ۱۹۰۱ به دست‌آورد. اتو هان به عنوان پيشگام در پرتوزايي در سال ۱۹۳۸ موفق به كشف شكاف هسته‌اي كرد در حالي كه رابرت كخ و فرديناند كوهن ميكروبيولوژي را توسعه دادند. تعداد بيشماري از درخشانترين رياضي دانان تاريخ در آلمان متولد شده‌اند كه عبارتند از كارل فردريش گاوس،داويد هيلبرت، برنهارت ريمان ،گوتفريد لايبنيتس و فليكس كلاين. آلمان خانهٔ تعداد زيادي مخترعان و مهندسان بوده است مانند هانس گايگر ،كنراد تسوزه، رودولف ديزل و كارل بنز كه خدمات مهمي در خودروسازي و كامپيوتر سازي داشته‌اند. ورنر فون براون موفق به ساخت اولين وي-۲ موشك بالستيك فضا پيما شد كه بعدها نطريات او در ناسا براي پروژه سفر به ماه استفاده شد. كارهاي ارزشمند هاينريش هرتز كاشف تابش الكترومغناطيسي نيز از خدمات بي مانند دانشمندان آلماني در تاريخ علم بوده است.
ورزش
تيم ملي فوتبال اين كشور ۴{كه به اصطلاح چهار ستاره شده****} بار قهرمان جام جهاني شده و چهار بار در اين مسابقات به مقام دوم دست يافته است. ۳بار قهرمان اروپا شده و تنها دروازبان جهان كه لقب بهترين بازيكن سال را گرفت اليور كان از آلمان بود. لقب از اسارت تا قهرمان مربوط به فريتز والتر، فوتباليست افسانه‌اي اين كشور بود. در جام جهاني فوتبال ۲۰۱۴ مانوئل نوير عنوان بهترين سنگربان جهان را كسب كرد و برنده دستكش طلا گرديد. باشگاه فوتبال بايرن مونيخ و باشگاه فوتبال بروسيا دورتموند از دو تيم مشهور اين كشور در سطح جهاني هستند كه طي سالياني است كه در رقابت هاي معتبر بوندس ليگا، جام حذفي آلمان، سوپر جام فوتبال آلمان و نيز در آخرين بار در قالب رقابت هاي ليگ قهرمانان اروپا به مصاف هم رفته اند. از ديدار اين دو تيم به نام كلاسيك آلمان يا دِر كلاسيكر ياد مي شود. موفق ترين راننده در مسابقات اتومبيل راني، مايكل شوماخر با ۷ قهرماني جهاني است.